از تور عروس برای دور کردن شیطان و حفظ معصومیت عروس استفاده میشد. در دوران باستان، عروسهای جوان را در برابر سحر و جادو آسیب پذیر میدانستند، به همین دلیل بستگان شان سعی میکردند آنها را از ارواح خبیثهای پنهان کنند که ممکن بود قصد داشته باشند جلوی خوشبختی آنها را بگیرند. برای مثال، رومیها از تورهایی به رنگ شعلهی آتش استفاده میکردند که به عقیدهی آنها تمامی ارواح را دور نگه میداشت.
در اروپای قرون وسطی، عروس خانمها انتظار نداشتند که بتوانند لباس عروسی شان را بعد از عروسی باز هم ببینند یا بپوشند. در آن زمان مردم اعتقاد داشتند لباس عروس خوش شانسی میآورد و آن را نوعی طلسم باروری برای زنان مجرد میدانستند؛ و رسم بود که دنبال عروس بدوند و لباسش را تکه و پاره کنند.
با گذشت زمان، لباسهای عروس گرانتر و گرانتر شدند، به همین دلیل عروس خانمها روشی برای پرت کردن حواسها اختراع کردند. آنها چیزهایی را به طرف خانمها پرتاب میکردند. یکی از آنها تبدیل به سنتی شد که حالا در بسیاری از مراسمهای عروسی در سرتاسر دنیا وجود دارد.
۳- اولین حلقههای مدور ازدواج در مصر باستان یافت شدند
فراعنهی مصر از حلقهها به عنوان نماد جاودانگی استفاده میکردند، چون دایره شروع و پایان ندارد. به علاوه شکل خورشید و ماه را هم تداعی میکند که مصریان باستان آنها را میپرستیدند. مصریها اعتقاد داشتند انگشت حلقه یا همان انگشت چهارم دست چپ، در خود یک «رگ عشق» دارد که مستقیم به قلب میرسد. به همین دلیل رسم حلقه دادن به معشوق به وجود آمد تا نماد تعهد باشد. این رسم بعداً در میان یونانیان و رومیها هم رواج یافت.
۴- سنت پوشیدن لباس عروس سفید را ملکه ویکتوریا آغاز کرد
در آن زمان مردم رنگ سفید را نشانهی ثروت میدانستند، چون معنایش این بود که خانوادهی عروس استطاعت مالی فراهم کردن لباسهای تمیز را دارد. باقی زنان در روز عروسی خود اغلب لباسهای رنگارنگ با رنگهای تند میپوشیدند، لباسهایی که میتوانستند بعد از عروسی هم در موقعیتهای دیگری از آنها استفاده کنند. ویکتوریا که آن زمان خود یک عروس ۲۰ ساله بود، اولین کسی بود که خواست در مراسم عروسی اش، جز او و ساقدوش هایش کس دیگری سفید نپوشد.
۵- کیک عروسی، یک کلوچه بود که روی سر عروس خردش میکردند
رومیهای باستان عروسیهای خود را با یک مراسم به پایان میرساندند که در آن یک کیک کلوچه مانند را روی سر عروس خرد میکردند. آنها اعتقاد داشتند این کار باعث خوش شانسی و باروری میشود. بعد از آن، عروس و داماد کیک را با یکدیگر میخوردند که این کار را اولین کار مشترک شان به عنوان زن و شوهر میدانستند. مهمانان عروسی هم خردههای باقیمانده را میخوردند. کیکهای عروسی از قرن هفدهم میلادی جایگزین کلوچههای عروسی شدند.